Obudziłam się jeszcze bardziej zmęczona niż przed spaniem . Wszystko mnie bolało . Ręce od zamiatania szorstkich dywanów przez ponad godzinę bez przerwy . Nie było wyjścia , odkurzacz się sfajczył . Namachałam się jak głupia . Nogi też mnie bolały . Od biegania po pokoju , przysiadania i wstawania , zbierania pojedynczych elementów tostera i odkurzacza . I głowa . Od gorąca , potu i zmęczenia .
- Jestem jak kaleka - powiedziałam sama do siebie .
Caroline i Karen poruszyły się w swoich łóżkach . Jednocześnie stęknęły :
- Ja też .
Zerknęłam na budzik . 11:04 . Co ? CO ?
Poderwałam się jak rażona piorunem . W kręgosłupie coś nieprzyjemnie mi strzyknęło .
- Wstawajcie ! Wiecie która jest godzina ? 11:04 !
Obie wspólnie podniosły się z pościeli .
- Już wstaję - zachrypiała Karen . Nie wyglądała najlepiej . Pod oczami miała ciemne i sine worki , usta spuchnięte jak balony , włosy potargane i nieporadnie upięte na czunku głowy . Nic dziwnego spałyśmy zaledwie sześć godzin . Dla jednych to sporo , dla mnie to po prostu koszmar !
Wyszłam do przedpokoju , by pierwsza zająć łazienkę . Nie lubiłam czekać . Na komodzie leżała kartka podpisana koślawym , aczkolwiek artystycznie ozdobnym pismem : Damaris .
Jęknęłam . Ona widziała nas w takim stanie . Chciała nam powiedzieć coś ważnego . A my spałyśmy jak zabite .
- Dziewczyny , mam wiadomość od Damaris !
- Czytaj - zezwoliła Caroline ziewając .
- ,, Byłam u was , ale wy jeszcze spałyście . Mam tylko nadzieję , że zdążycie przyjść do mojego gabinetu na 12 : 00 . Zdaję sobie sprawę , że nie wiecie zbytnio co gdzie się znajduje , więc weźcie ze sobą psa , którego zostawiłam przed domem . On was zaprowadzi na miejsce . "
Popatrzyłyśmy przez okno . Do rynny przywiązany był mały kundelek cały biały .
- Myślałam , że jak czary to trochę szaleństwa - powiedziała Karen .
- Nooo ...
Do wyjścia zostało jeszcze trochę czasu . Zdążyłyśmy jeszcze zjeść śniadanie , złożone z wczorajszego pieczywa . Nikomu nie chciało się iść do sklepu , a gdy ja chciałam się poświęcić , Karen ostro zaprotestowała . Ciągle nie do końca mi dowierza .
- Chodźcie już . Lepiej przyjsć wcześniej , niż się spóźnić . Nie jestem przekonana jakie ten pies ma ruchy . Zapewne takie jak mój Mafi . Po drodze musi obwąchać każdy krzaczek -zapewniła Caroline .
Już prawie południe . Upał i duchota . Pewnie będzie burza . Odwiązałyśmy psa i poszłyśmy w kierunku przez niego wskazywanym . Ludzie przebywający na ulicy patrzyli na nas ciekawie .
- Pewnie Damaris im za to płaci .
- Chcą się podlizać Damaris i wyprowadzają jej psa na spacer .
Ignorowałyśmy te wszystkie niezbyt przychylne zaczepki . Lepiej nie dolewać oliwy do ognia .
Kundelek stanął przed ogromnym budynkiem przypominającym swym kształtem meczet . Zapukałyśmy . Drzwi same się uchyliły . Wnętrze było kolosalne . Całość to jedno wielkie pomieszczenie . Damaris siedziała przy biurku w okrągłych okularach . Coś czytała . Słysząc nas spojrzała w naszą stronę i zaprosiła na fotele obok niej .
- Wyspane ?Tak smacznie spałyście , że nie miałam serca was budzić . Ani nawet czatować przy was i straszyć - popatrzyła na mnie .
- Wyspane - zapewniłam .
- No więc uświadomiłam sobie , że poprzez legendę jaką poznałyście niewiele dowiedziałyście się o powodzie naznaczenia . Chcę wam to wyjaśnić . Otusz od poniedziałku zaczynamy nowy rok szkoleniowy . Macie przez pięć lat przyuczać się , jak walczyć z nieprzyjaciółmi magii . To nie będzie zwykła szkoła . Będziecie robiś masę projektów , wyjeżdżać na obozy przetrwania . Wszystkie koszty będą pokrywane przez dyrekcję . Obowiązuje was kilka przedmiotów takich jak m.in: samoobrona , teoria i historia magii , zaklęcia i rzucanie uroków . Będziecie wysyłani na specjalne misje . W dalszych latach nauki będziecie sprawdzani ze swoich umiejętności przez Komisję Szkoleń Magicznych . Rodziców możecie odwiedzać raz na dwa tygodnie w weekendy . Plany zajęć zostaną dostarczone do waszych domów dziś po południu . Wszystkie podręczniki i przybory szkolne znajdziecie na poszczególnych lekcjach . Noo i chyba tyle . A ... jeszcze chcę wam przekazać , że wszystkich naznaczonych w tym roku jest 77 .
- Damaris ? A co z rodzicami Karen ?
- Niestety nie udało się przekonać dyrekcji do zmiay wyroku . Twój brat zawinił, Karen , i nie możemy nic już zrobić . Teraz wszystko w waszych rękach . Wiem , że nie powinnam tego robić ale przymknę oko , jeśli zaczniecie działać we własnym zakresie . Nie powiemwam jak możecie to zrobić , bo okazałoby się , że jestem niekompetentna . To tyle . Coś jeszcze chcecie wiedzieć ?
- Nie . Dziękujemy - powiedziałyśmy i poszłyśmy w stronę domu .
O matko! Szkoła!
OdpowiedzUsuńNooo . Ale taka inna.
Usuń